Hoe je niet moet opvoeden, of toch wel...

Mijn jongste zoon lijkt wel wat op mij. We zijn allebei gezegend met een rijk gevoelsleven. Ouders die kinderen hebben die op hun lijken en ouders van kinderen die gevoelig zijn weten wat voor uitdaging dat kan zijn. Dubbel geluk voor mij.
Hoe ga je daarmee om Irma? Nou, wat fijn dat je het vraagt... Soms reageer ik in moeilijke situaties uiterst professioneel, pedagogische en rustig. Maar soms ook niet...
Nu is het zo dat ik veel voel de hele dag door en dat herken bij hem. Ik probeer dat in goede banen te leiden, niet alles te uiten en (probeer) emoties niet te laten heersen. Wat best ok gaat. Zeker toen ik erachter kwam dat ik niet mijn emoties ben, maar veel meer dan dat. Wat een openbaring!
Gistermiddag was het weer zover om mijn geleerde pedagogische vaardigheden in de praktijk te brengen. Jongste zoon was de hele middag al geïrriteerd en teleurgesteld. En moe omdat hij toe is aan vakantie, maar die laat nog wel even op zich wachten. De emoties liepen hoog op bij hem. En toen hij ook nog de discussie aanging met zijn broer en dit strandde in een enorme explosie van gegil en gestamp hield ik het niet meer. Ik was al wat geïrriteerd en de bom barste. Ik ging net zo los als mijn jongste, want ik kan ook heel hard schreeuwen. We gingen snel schreeuwend uit elkaar en dacht: Dit kan ik helemaal niet. Ik kan hem niet leren om hiermee om te gaan. Ik kan dit zelf niet eens.
Ik weet dat ik me dan even moet afzonderen. In de tuin met mijn koptelefoon op. Door de speakers klonk:

'Blackbird singing in the dead of night. Take these broken wings and learn to fly. All your life. You were only waiting for this moment to arise.'

Zucht.

'Blackbird singing in the dead of night. Take these sunken eyes and learn to see. All your life. You were only waiting for this moment to be free.'

Wat muziek kan doen is niet te beschrijven. Er is weer rust. In mijn hoofd en gevoel. En ik weet weer dat we best ok zijn, met onze heftigheid. En dat we het wel redden. En dat we soms ook helemaal geen emoties hoeven te reguleren. Hm, misschien moet ik wat muziek voor de jongste opzetten.

By the way: Een goede vriendin van mij schrijft vaker over kinderen enzo. Hierbij haar site:
https://spelenmetzonderspeelgoed.nl/

Reacties

Populaire posts van deze blog

Delen

Geven en ontvangen

'Terug naar je eige land'